Geç Yürüyen Bebekler İçin Neler Yapmalıyız?

Bebeklerde ilk adım atma zamanı genellikle 1 yaş olarak kabul edilir. Kimi bebek doğum gününe ilk adımını atmış olarak girerken, kimi bebek doğum gününden hemen sonra, kimisi ise 15,16. ayda ilk adımını atar. Normal yürüme zamanı 12 ila 18 ay arasıdır. Çoğu bebek 12, 13. ayında ilk adımlarını atma çabasını gösterip bunu başarsa da kimilerininki 18. aya kadar uzayabilir. Bu durumda her bebeğin gelişim düzeyinin farklı olduğunu göz ardı etmemek gerekir. 18 ayını doldurmuş fakat yürüyememiş bebeklerde bu durumun nedenleri araştırılmaya çalışılmalı ve bu konuda 18. ayda bebeklerin neler yapabileceği dikkate alınmalıdır.

Bebekler Ne Zaman Yürür?

Bebeklerin yürümeye başlama zamanı büyük ölçüde gelişimlerine göre farklılık gösterir ve her bebek kendi hızında gelişir. Ancak bebekler ortalama olarak 12 ila 18 aylıkken yürümeye başlarlar. Bazı bebekler 1 yaş civarında yürümeyi öğrenirken, diğerleri 1.5 yaşına kadar emeklemeyi ve destek alarak ayağa kalkmayı tercih edebilirler. Bebekler, yürüme sürecinde önce emekleme, ardından destek alarak ayakta durma, mobilyalara tutunarak yürüme ve sonunda bağımsız yürüme aşamalarını tamamlar. Her bebek bu süreci farklı hızda tamamlar, bu yüzden ebeveynlerin sabırlı olması ve bebeğin doğal gelişimine uygun destek sağlaması önemlidir. Eğer bebeğin beklenen yaş aralığından çok daha geç olmasına rağmen yürümeye başlamadıysa veya diğer motor becerilerinde de sorunlar varsa bu durumu doktorunuzla paylaşmalısın. Ancak bebeklerin farklı hızlarda geliştiklerini ve zaman içinde yürümeyi öğrendiklerini unutmamak gerekir.

Yürümede yaşanan gecikmelerin sebepleri

Bebeklerin geç yürümesi pek çok farklı etkenden kaynaklanıyor olabilir. Yürüme gecikmesi nedenlerinin net şekilde belirlenmesi tedavi sürecinin planlaması ve bebeğin yürümesi için gerekli adımların atılması noktasında çok önemlidir. Bu gecikmelerin sebeplerini fizyolojik ve psikolojik olarak ikiye ayırabiliriz. Bebeklerin yürüyememesi, genetik yapı, boy ve kilo oranı, kas ve hareket gelişimini tamamlayamaması, kas ve kemik rahatsızlıkları, ayak anomaliliği, kalça kemiğindeki bir deformasyon gibi fizyolojik sebeplerden kaynaklanabilir. Bunun yanı sıra erken doğum, aşırı ebeveyn taraflı korumacı tutum sırasında bebeğe cesaret verilmemesi kaynaklı sebepler de olabilir. Emekleme de geç yürüme için bir sebeptir aslında. Çünkü emeklemeyi çok seven ve çok iyi yapan bebekler her yere emekleyerek daha hızlı gitmek istediklerinden bir türlü yürümeye geçiş yapamazlar. Yaşına ve boyuna göre fazla kilosu olan bebekler de yürümekte gecikirler. Aynı zamanda bebeğin yürümeye çalışırken düşme riskine karşı sürekli kucağa alınıp korunmaya çalışılması da bu süreçte yanlış bir tutumdur.

Psikolojik etkilerden birkaçı da, örneğin ilk denemesinde düşmüş bir bebek korkuyla cesaretini bir sonraki için zor atabilir. Yine belirtmek gerekirse her bebek farklı karakteristik özelliktedir. Kimi daha atak ve hızlı, kimi ise daha temkinli ve ağır olabilir. Bu yapıda bir bebeğe sahip olan ebeveynlerin kaygılanmak yerine, bebeğine cesaret veren bir yaklaşımla, sakinlik ve sabırla bu süreci yönetmeleri gerekir. Bebek nasıl olsa yürümüyor ya da yürümeye çalışırken başına bir şey gelir korkusuyla sürekli oturtularak yedirilmesi, oynatılması ve kucağa alınması da bu süreç için olumsuzdur.

Anne babaların bu süreçte doğru adımları atarak bebeklerini yürümeye teşvik etmesi ve onlarla birlikte alıştırma yapmaları gerekir. Fakat bu yapılmadan önce evde alınması gereken belirli güvenlik önlemleri vardır. Tutunup kalkabileceği alanlar tespit edilmeli ve sağlamlaştırılmalı, düşme riskine karşı sivri köşeli kısımlar kapatılmalı, ve ağır nesneler ortadan kaldırılmalıdır.

Sözle bakışla bebeğe karşı olumsuz davranışlar sergilenmemesi gerekir. Her zaman teşvik edici cümlelerle ve mutlu bir ifadeyle yaklaşılmalıdır. Çünkü olumsuz davranışları her bebek algılar. Aynı zamanda olumsuz davranışlar bebeği sevgiden ve güvenden yoksun hissettirebilir, bu da geç yürümenin başka bir sebebidir.

Bebeğe bu dönemde çorap ya da hafif yumuşak patik dışında sert ve ağır yanlış ayakkabılar giydirilmesi , yürümesinde gecikmeye sebep olmasıyla birlikte büyük ve kalıcı sorunlara davetiye çıkarabilir. Aynı zamanda arka arkaya geçirilen hastalıklar, beslenme yetersizlikleri güneş, hava ve hareket eksikliği de ayrıca sebeplerdendir diyebiliriz.

Özetlersek, Ebeveynler Bu Süreçte Neler Yapmalı? Nelerden Kaçınmalı?

Bebeğe yürümesi için fırsat tanınmalı. Elinden tutarak alıştırmalar yapılmalı. Evde yeterli güvenlik önlemleri alındıktan sonra cesaret edilmeli, güvenini sarsacak kazalara meydan vermemeli.

Yürümeye o an hazır olmayabilir. Israrcı bir tavırla bebek yürümesi için zorlanmamalı. Gün içersinde her eylemde oturtularak bırakılmamalı.

Dışarı çıkarılmalı, hava alması ve güneş görmesi sağlanmalıdır. Ev içersinde ayak kaslarının gelişmesi için çıplak ayakla basmasına izin verilmeli, çorap ve yumuşak deri patikler dışında, sert ağır sıkı ve kalın tabanlı ayakkabılar giydirilmemelidir.

Yürümesine fırsat vermek için sevdiği bir oyuncağından yardım alarak ona ulaşması için teşvik edilebilir, olumlu ve destekleyici tutumlarla bebeğinizi eğlendirerek bu süreci yürütebilirsiniz.

Geç Yürüyen Bebekler Ne Yemeli?

Geç yürüyen bebeklerin beslenmesi oldukça önemlidir ve çeşitli besinleri içeren dengeli bir diyetle desteklenmelidir. İşte geç yürüyen bebekler için önerilen besinler:

Demir içeren besinler: Et, tavuk, balık, mercimek, nohut ve fasulye gibi demir içeriği yüksek yiyecekler bebeğinin enerji düzeyini artırarak yürüme sürecine katkı sağlar.

Kalsiyum kaynakları: Süt, yoğurt, peynir gibi kalsiyum açısından zengin gıdalar, bebeğinin kemiklerinin güçlenmesine yardımcı olur.

Protein: Yumurta, yoğurt, kırmızı et ve kurubaklagiller gibi protein açısından zengin besinler, bebeklerin kas gelişimine katkıda bulunur.

C vitamini: Portakal, mandalina, çilek, brokoli ve domates gibi C vitamini içeren meyve ve sebzeler demirin emilimini artırarak bebeklerin enerjisini artırır.